admin

Nina Meiling is een oude bekende bij YWCA Nederland. Niet alleen zat zij in het bestuur van de Nederlandse YWCA. Afgelopen najaar voltooide zij haar voorzittersrol bij de Europese YWCA. We blikken graag even terug. 

1. Jij was afgelopen jaar voorzitter van de Europese YWCA. Dat vinden we natuurlijk heel tof. Hoe heb je dit jaar ervaren?
Het was super leerzaam. Ik heb ontzettend veel bijzondere mensen ontmoet, veel geleerd over met name de Europese YWCA’s, de structuren van jongerenorganisaties en Council of Europe, European council, European union etc.. Ik heb ook gemerkt hoe ontzettend meer werk het was dan ik van tevoren had gedacht. Soms kostten ogenschijnlijk kleine acties héél veel werk: lobbyen, bellen, heen en weer ge-mail, vergaderingen bijwonen… allemaal voordat je echt een resultaat boekt. Dat is soms lastig want ik ben van nature soms best ongeduldig.

2. Wat zijn de positieve belangrijkste stappen die er tijdens jouw voorzitterschap zijn gezet binnen de Europese YWCA?
Ik ben wel trots op wat we allemaal bereikt hebben. Het zijn vooral randvoorwaarden geweest. Zo hebben we ervoor gezorgd dat we officieel geregistreerd werden in Zweden (wat echt lastig bleek te zijn, maar het is gelukt!), hebben we een actieve Facebookpagina opgezet, hebben we een website zelf gebouwd en gelanceerd en hebben we meerdere study sessions georganiseerd (de funders erachter zeiden dat ze zelden zo’n goeie study session hadden gezien :-)).

We hebben een sterke positie opgebouwd binnen de European Youth Forum (toen ik in 2013 voor het eerst naar een Youth Forum-bijeenkomst ging, wist geen enkele organisatie daar wie de YWCA was). Na 4 jaar heeft de YWCA daar een sterke rol gekregen binnen de value based organisaties en is er een sterke samenwerking ontstaan met de ‘big 6′-organisaties in Europa (inclusief voorbereidende meetings om te zorgen dat het beleid van de European Youth Forum voldoende onze waarden vertegenwoordigt).

Ik ben ook trots op het feit dat we bijna de hele constitution herschreven hebben naar een professioneel en waardevolle leidraad voor de organisatie. We hebben een Nominations Committee opgericht, de naam veranderd, twee geweldige ERM’s georganiseerd (de eerste zelfs maar met zn vieren, wát een uitdaging was en dat heeft veel van ons gevraagd, maar het was een succes), héél veel grant applications geschreven die helaas niet zijn toegewezen, maar we bleven het proberen.

3. De Europese YWCA had financieel wat problemen, hoe zijn jullie daarmee omgegaan? Is het behalve vervelend ook leerzaam?
Dat was erg lastig inderdaad. Omdat elke nationale YWCA kampte met financiele problemen, had dit ook gevolgen voor het incasseren van de levies. Die werden heel vaak te laat of zelfs helemaal niet betaald. Wij konden daarom ook weinig doen, want zonder geld kan een organisatie amper draaien. Zo hadden we een bestuur dat fulltime werkte naast de bestuursfuncties en konden wij dus niet het dagelijkse werk uitvoeren wat eerst bij Marcia lag. Dat was lastig. We hadden geld nodig om geld te krijgen: iemand moest namelijk de grant applications schrijven, maar we hadden geen geld om iemand daarvoor aan te nemen. Het was zeker leerzaam! Maar we hebben daardoor veel minder kunnen doen dan we eigenlijk wilden.

4. Wat is jouw grootste les geweest?
De waarde van regelmatige meetings. We hebben het tweede of derde jaar besloten om elke week in ieder geval een skype-meeting in te plannen. Zo blijf je ‘on track’. Het is zo moeilijk om eens in elke twee maanden af te spreken. Je kunt je dan bijna niet meer herinneren wat er gebeurd is en taken lijken dan heel groot. Door elke week te skypen kun je steeds kleine stappen zetten. Dat heeft ons enorm geholpen. De andere les die ik heb geleerd is hoe belangrijk politiek is. In alles wat je wilt bereiken. Je kunt nog zulke mooie plannen hebben, zulke goeie mensen, goeie bedoelingen etc., maar als je je kaarten niet juist speelt heb je er niets aan. Je kunt nooit iets alleen doen, je hebt altijd draagvlak nodig. Door meer te denken aan ‘whats in it for the other?’ zie je in dat je voor ALLES wat je doet (organiseren van workshops, het lobbyen van stemmen voor een positie, het krijgen van hulp, het krijgen van funding, het inplannen van meetings ga zo maar door) draagvlak nodig hebt. Het gaat ALTIJD over: whats in it for the other? Als je de duidelijke waarde niet kunt benoemen waarom een ander zijn nek voor jou zou moeten uitsteken, dan kan je het wel vergeten.

5. Wat vond je het mooiste aan het voorzitterschap bij de YWCA Europa?
De sterke vriendschap die is ontstaan met de andere meiden in het bestuur. We hebben 4 jaar van ons leven samen gedeeld. We zijn in die 4 jaar van studerend naar werkend gegaan en tegen dezelfde uitdagingen aangelopen. Wanneer zeg je nee? Hoe kom je voor je zelf op? Wat krijgt prioriteit? Hoe zorg ik voor een balans in rust en werk? Nora en Gitte, waar ik 4 jaar mee in het bestuur heb gezeten, hebben een speciaal plekje in mijn hart. We hebben samen zo hard gewerkt en elke keer als de ander weer dacht: ‘ik weet het even niet meer’ werd die opgevangen. Dat vond ik mooi. Ik werd ook geïnspireerd door alle warme welkomen in de verschillende YWCA’s die we voor vergaderingen bezocht hebben. Prachtig om te zien wat er in Europa allemaal voor werk gedaan wordt.

6. Wie is jouw opvolger precies en waar gaat ze zich met name op richten?
Nora was de laatste twee jaar mijn vice-voorzitter. Ze is enorm krachtig, kan mensen in beweging krijgen, heeft een duidelijk beeld en ik ken weinig mensen die optimistischer zijn dan zij.

7. Wat is volgens jou de belangrijkste waarde van de Europese YWCA?
De verbinding en de mogelijkheid om om hulp te vragen. We moeten ook onthouden dat je niet altijd gebruik van hóeft te maken, maar dat je weet dat het een platform is dat je kunt gebruiken om connecties te maken, andere YWCA’s te bereiken en gelijkgestemden om advies te vragen. Ook partnerships hoeven niet, ze kunnen. Ik denk dat we meer gebruik kunnen maken van Social Media om bijvoorbeeld in de gesloten Facebookgroep alle YWCA’s zijn leden te laten toevoegen en daar hulpvragen uit te zetten. Simpele dingen zoals: hoe stuur je een nieuwsbrief naar je leden? Of: wie wil er samen een aanvraag doen voor een grant? of ‘hoe bereiken jullie vluchtelingen in je land?’ of ‘kan iemand onze constitution doorlezen en feedback op geven? Kennis delen is de kern.

8. Op welke manier kan YWCA Nederland meer verbinden met YWCA Europa?
Door te vragen waar behoefte aan is. The board weet waar nu de pijnpunten liggen. Mijn gok is op het schrijven van study session applications, het schrijven van content voor de nieuwsbrief, het vinden van iemand die kan helpen met het beantwoorden van de vele mails die binnenkomen. Meer verbinden kan denk ik ook door eens te vragen of je een skype call van the board deels mag meemaken. Dan krijg je een kijkje in de keuken en wordt de afstand tussen de nationale YWCA’s en de Europese YWCA kleiner.

9. Wil je nog iets kwijt over YWCA Europa?
Het was een superbijzondere ervaring. Het laat me zien dat je altijd iets kan, ook al twijfel je erover. De aanpak ‘ja zeggen’ en vervolgens uitzoeken hoe het werkt past goed bij mij en ook goed bij de YWCA. De valkuil bij alle YWCA’s is volgens mij, het gevoel dat je iets ‘moet doen’ en vervolgens dingen gaat doen waar niemand op zit te wachten. De YWCA is er om jonge vrouwen en vrouwen te ondersteunen. Begin altijd bij het onderzoeken van de behoefte. Waar hebben de Europese YWCA’s behoefte aan? Waar hebben de vrouwen van Nederland behoefte aan? En hoe kunnen we daar op inspelen? Op wie gaan we ons focussen? Focus is ZO belangrijk, dat zie ik ook dagelijks in mijn werk. Door je op iedereen te focussen, focus je je op niemand en bereik je ook niemand.

We zijn echt zo gelijk, wij vrouwen in europa, vrouwen in de wereld. We zijn allemaal op zoek naar een manier om de wereld een mooiere, tolerantere, vrijere, veiligere plek te maken en ieder doet dat in zijn eigen kracht. Dat inspireert me enorm.

YWCA Nederland bedankt Nina Meiling voor al het werk dat ze heeft verricht en voor dit interview. 

(geschreven op zaterdagochtend)

Het is zaterdag. De eerste dag is voorbij. We kijken allemaal minder onderzoekend naar elkaar. De delegaties zijn er inmiddels achter dat wij geen strijdbijlen in onze binnenzakken verstoppen, waarmee we ongegeneerd koppen afhakken. “O ja… Ze hebben wel een punt”, “O ja, ze houden zich gewoon wél aan de statuten.” De dag begon met smartelijke blikken, maar ’s avonds voelden we ons een stuk meer verbonden met elkaar. Een glimlach doet wonderen.

Wat we vandaag (her)ontdekten is de diversiteit binnen Europa. Een Tsjechische YWCA met veertig leden, 99% daarvan boven de zestig jaar, smachtend naar jong bloed. En met geldproblemen: overleven is de hoogste prioriteit. Of een Scandinavische YWCA met duizenden leden en met meer dan honderd afdelingen binnen de landsgrenzen. Samengevoegd met de YMCA, met een gemengd bestuur. YWCA Griekenland houdt zich fulltime bezig met de grote stroom vluchtelingen, YWCA Groot Brittannië baalt van de Brexit en het toenemen van racisme. Ook in Oekraïne kunnen vrouwen een veilige plek goed gebruiken, YWCA Wit-Rusland verdiept zich in VNVR 1325 en zo heeft iedere delegatie z’n eigen focuspunt.

In de zaal zijn de verschillen ook te zien. YWCA Finland zit zij aan zij sokken te breien. YWCA Zwitserland heeft een man meegenomen die urenlang stoïcijns naar z’n laptop staart. YWCA Armenië (sinds gisteren lid van de Europese YWCA –net als YWCA Schotland) kijkt de kat uit de boom en de dames van YWCA Ierland fluisteren ondertussen elkaars oren vol (net als wij trouwens, onder het mom van ‘intern overleg’). Een bont gezelschap dus: van roodharig tot hazelnootbruine of diepzwarte lokken, van blauwe ogen en bruine ogen, tot grijs, groen, antraciet… Jong, oud, leeftijdloos. Alle tinten van het kleurenspectrum zijn aanwezig.

Niet alleen wat uiterlijk betreft. De verschillende YWCA-delegaties kunnen het niet altijd met elkaar eens zijn (en dat is natuurlijk maar goed ook). YWCA Zwitserland diende een resolutie in om ook mannelijke leden van hun bestuur mee te kunnen laten stemmen tijdens de ERM. YWCA Griekenland (en YWCA Nederland!) zien daar geen heil in. Als we naar de vandaag geaccordeerde constitutie kijken, zien we de volgende doelstelling staan: “the purpose of the European YWCA is to develop the leadership and collective power of women and girls to achieve women’s rights, a world free of discrimination and a sustainable environment for all people.” De boodschap lijkt ons duidelijk. Bovendien is de YMCA al gemixt en is er helaas ook anno 2016 een ‘safe space’ nodig voor vrouwen om te (kunnen) praten. We werken wel graag samen met mannen: de krachten bundelen, goede ideeën uitwerken. Stemrecht voor mannen binnen de ERM (gericht op vrouwen en georganiseerd door vrouwen) vinden we te ver gaan. In elk geval is de resolutie door een meerderheid weggestemd. Fioe!

Deze resolutie zorgde voor een emotionele discussie, maar we hebben onze tijd ook gestoken in het netwerken met andere YWCA-delegaties. Met al die kleurrijke, verschillende vrouwen. En daar worden we gelukkig van. We houden wel van kleur.

Marlijn de Jager

De ochtend van de ERM (European Regional Meeting) van de YWCA is begonnen met de introductie van de nieuwe general secretary Malayah Harper van de YWCA International. Ze heeft een carrière met veel ervaring opgebouwd in hulporganisaties en een enorme inzet op het gebied van de vrouwenrechten. Malayah hield een pleidooi voor veilige havens om vrouwenzaken te kunnen bespreken. Zij geeft aan dat veranderingen voor een bepaalde groep alleen voortkomen uit die eigen groep, en niet voor of namens hen, en zij refereert daarbij aan Zuid Afrika en gelijke sekse-huwelijken.

Dit is een mooie aftrap voor het debat over de resolutie van Zwitserland, die pleiten voor mannen in de delegatie vanuit hun gezamenlijkheid bij hun YWCA en YMCA. De Nederlandse delegatie heeft het internationale congres in Bangkok nog vers in het geheugen. Vooral de opstelling van de Zweedse delegatie. De delegatie kwam met tien vrouwen en één man die de woordvoerder en delegatieleider was. Dit is tegen de statuten van de YWCA, maar ook slecht voorbeeldgedrag.

We zien momenteel in de USA hoe moeilijk het is om vrouwelijk leiderschap vorm te geven en in Nederland is onze YWCA een training- en lezingenreeks gestart voor dit onderwerp. We zijn er nog lang niet. Dit debat komt zaterdag terug en er zal nog wel een pittig debat met veel vragen volgen.

Bij de start van de officiële businessmeeting stelt de board meteen een afwijking voor van de eigen statuten. In navolging van de YWCA International is het uitgangspunt dat 30% van de delegatie bestaat uit een delegatie van vrouwen onder de dertig. Nederland heeft veel geld uitgegeven om een 50%-50% delegatie en een observer te sturen. Vervolgens werd er niet gekeken naar de samenstelling van de delegaties en dat terwijl de board de statuten moet bewaken. Wij vinden dit een ernstige zaak. We krijgen alleen steun van onze Belgische collega’s, dus dat was dat. (later vroeg de board ons of wij de leeftijd bij elke delegatie wilden controleren).

De vorige ERM overtrad de eigen statuten ook meerdere malen en blijkbaar is alleen Nederland degene die hier bezwaar tegen heeft. Waarom zou je statuten hebben als je je er niet aan houdt vraagt de Nederlandse delegatie zich af?

Tijdens de ochtend ook de financiële rapportage. Guitta heeft enorm veel werk gedaan om orde op zaken te zetten, maar er moeten echt een aantal toekomstscenario’s komen om de financiën te verbeteren. Europa was altijd een donor voor anderen, maar heeft nu best serieuze problemen met het teruglopende aantal leden en/ of economische lastige situaties.

De financiële rapportage wordt verder unaniem goedgekeurd.

Blijf ons volgen! We informeren je gauw weer!

Jeannette van Dongen

Sinds 17 oktober is de website online.