In november vond de World Council van de World YWCA plaats te Zuid Afrika. Als je onze nieuwsbrief en blogs volgt, dan zal je dit allang weten. Ik ging samen met twee andere delegatieleden daarheen om de YWCA Nederland te vertegenwoordigen.
Vier jaar geleden was ik er ook bij in Bangkok. Toen was de grote inhoudelijke discussie van het congres seksuele geaardheid en de acceptatie hiervan. Er was toen een amendement van de Constitution ingebracht om het anti-discriminatie artikel te verbreden naar het tegengaan van discriminatie van inheemse bevolkingsgroepen. Al decennia was anti-discriminatie van seksuele geaardheid hier ook in opgenomen. Toch vonden een aantal landen het nodig om de discussie op te starten of we dit we moesten accepteren. Je zit in de zaal met tientallen landen met andere meningen. Het was toen ook schokkend om te zien hoe de discussieleider persoonlijk geraakt was, omdat ze een lesbienne is. Dit probeerde ze eerst wel te verbergen, maar de emoties liepen hoog op. Hartverscheurend als je betekent dat we als organisatie voor de gelijke rechten van iedereen willen opkomen. Gelukkig werd de poging van deze landen afgewend.
Ook deze keer was er weer een grote inhoudelijke discussie tijdens het congres. Dit keer over de C van christelijk. Er werden door onze delegatie twee amendementen voorgesteld van de Constitution om deze meer inclusief te maken voor anders gelovigen. Daarmee werd de tekst niet aangepast. Het was onze bedoeling om alleen toe te voegen dat we naast onze christelijke identiteit, dat kan dienen als een inspiratie om goed te doen en op te komen voor de gelijke rechten van vrouwen, inclusief zijn voor alle soorten gelovigen. Ons doel is namelijk niet aan religie gelinkt, maar om op te komen voor de gelijke rechten van alle vrouwen en de emancipatie van hen allen. Daarnaast zijn er vele YWCA’s die nooit christelijk zijn geweest of dit niet meer zijn of multireligieus zijn geworden. Je kunt hun identiteit niet ontkennen en niet ontkennen dat zij net zo belangrijk zijn voor onze wereldgemeenschap.
Toch ontspoorde de discussie tijdens de vergadering. Vele landen reageerden negatief op ons voorstel. Ze vonden dat we de identiteit van de YWCA aangepaste en dat we nu al inclusief waren. Het bracht veel verhitte emoties op en de sfeer in de zaal was grimmig. Helaas was ons voorstel weggestemd, maar het was zeer indrukwekkend hoeveel mensen er naar ons toe kwamen om te zeggen hoe belangrijk deze discussie was om te voeren. Blijkbaar was de Y er nog niet klaar voor om inclusief te zijn, maar ons voorstel werd wel door 40% gesteund en het had velen geraakt. Zo kwam er een Joodse mevrouw naar mij toe die erg dankbaar was dat we het voor haar op hadden genomen en dat ze geschokt was over hoe er in de zaal was gereageerd.
Het was een zware discussie voor onze delegatie. We waren wel even uit het veld geslagen. Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer trots ik ben dat we wel opkwamen voor een organisatie die inclusief is. En hoe meer ik erover nadenk, hoe meer jammer ik het vind dat de grote discussie van een vrouwencongres gaat over religie. Niet over de rol van vrouwen in religie of de onderdrukking/acceptatie van vrouwen binnen een religie. Nee, uitsluitend over religie. Daar zijn we dan, vrouwen uit rond de 80 landen, en we hebben het over inclusie van andersgelovigen. Ik vind dat dit ons van onze doelen afhoudt. Er is nog zoveel te doen in de wereld om te komen tot de gelijke positie van vrouwen. Waarom zou religie dan in het middelpunt moeten staan? Graag had ik gewild dat de ongelijke positie van vrouwen in leiderschapsposities, de hoge cijfers van seksueel misbruik die niet komen tot berechting of genderrollen die vrouwen binnenhouden de belangrijkste discussies waren geweest, niet de exclusie van andere religies.
Ik weet zeker dat de meeste YWCA’s wereldwijd niet tegen inclusie zijn, maar toch vond ik het jammer dat het congres zo gelopen is. Het leek erop alsof we een bijbelclub moesten zijn i.p.v. van een vrouwenvereniging. Begrijp me niet verkeerd: Een bijbelclub is niet slecht en geloof evenmin. Ik vind het alleen niet passen bij een organisatie die voor de gelijke rechten van vrouwen strijdt om religie zo in het middelpunt te zetten en vooral de verschillen tussen religies. Ik weet dat hier verschillend over wordt gedacht en onze verschillen zijn ook mooi, maar ik hoop uit de grond van mijn hart dat de YWCA een inclusieve organisatie is en blijft op alle mogelijke manieren.