Voorzitter Božica Simeunović en Interne Golden Girl winnares 2023 Miriam Kaptein waren vandaag aanwezig bij de landelijke aftrap van de Orange The World campagne in Amsterdam. 🧡

Orange the World is een internationale campagne tegen geweld tegen vrouwen en meisjes. Die vindt elk jaar plaats van 25 november, de Internationale Dag tegen Geweld tegen Vrouwen, tot 10 december, de Internationale Mensenrechtendag. Het thema van dit jaar is ‘veilig, overal en altijd’. Geweld tegen vrouwen en meisjes komt op allerlei plekken voor. Op het werk, in de sportschool, in het uitgaansleven, het onderwijs, bij de studentenvereniging en thuis. Orange the World wil dat iedereen zich hiervan bewust is. De campagne vraagt om te helpen als een vrouw of meisje geïntimideerd wordt, waar het ook is, dus ook online. Zeg iets, doe iets, maar kijk vooral niet weg. Wees een #medestander.

Tijdens de campagne lichten veel gemeenten gebouwen aan met oranje licht. Daarnaast worden er door het hele lang debatten, tentoonstellingen en activiteiten georganiseerd. Zo ook op de locatie van YWCA Nederland in Utrecht op 10 december a.s. Sluit om 12:00u aan bij de schrijfmiddag en om 16:30 uur bij de vertoning van 2 korte films via ShortsTV.

De Orange the World-campagne wordt in Nederland gecoördineerd door UN Women Nederland in samenwerking met de Unie van Soroptimistclubs, Zonta Nederland, Inner Wheel Nederland, VVAO, Veilig Thuis en YWCA Nederland.

De dag begint wat gek, omdat Dieke om 05:00 moet vertrekken door onverziene omstandigheden. Na afscheid te hebben genomen, draai ik me nog even om voordat de wekker gaat en uiteindelijk snooze deze ook nog een keer.

 

Na twee dagen van kennismaken, workshops en plezier, begint de Algemene Ledenvergadering van de European YWCA dan echt. De komende twee dagen nemen we het beleid van de afgelopen jaren door, stemmen we voor het nieuwe strategisch plan, budget en verkiezen we een nieuw bestuur. Na het ontbijt en koffie doorloop ik nog even de punten die Dieke en ik hadden voorgesproken. Omdat Nederland een ‘associate member’ is en geen full member, hebben we geen nationale stem en kunnen we niet stemmen over constitutionele aangelegenheden.

 

Nadat onze geweldige ‘parliamentarian’ Nora ons door de regels en procedures heeft gelopen, begint de ‘business meeting’ dan echt. Twee van de punten op de agenda in de ochtend zijn het strategisch plan en het budget. Het bestuur stelt voor om de komende jaren een studiegroep van 15-20 jonge vrouwen op te richten die worden getraind om te faciliteren en te trainen. En die vervolgens andere vrouwen in de nationale en lokale afdelingen te kunnen trainen. Op deze manier versterken we jong vrouwelijk leiderschap, onze beweging en bevorderen we de Europese samenwerking. Er komen wat vragen van de vloer om het voorstel toe te lichten en België dient een motie in om de tekst inclusiever te maken. Maar uiteindelijk stemt de Algemene Ledenvergadering in met het voorstel, omdat het volgens ons een uitstekend voorbeeld is van de potentie van de European YWCA en de YWCA beweging. Het budget is wat minder spannend en ik voel me dan ook wel erg Nederlands wanneer ik een vraag over het budget stel. Want ja, het huishoudboekje moet wel in orde zijn, hè?!

 

Tijdens de lunch is er tijd om kennis te maken met onze gasten, Casey Harden en Mira Rizek, de Secretaris Generaal en Voorzitter van de World YWCA. Ik zit aan tafel met Mira, wat een indrukwekkende vrouw. Mira is sinds 2019 voorzitter van de World YWCA en daarvoor is ze jarenlang Secretaris Generaal van YWCA Palestina geweest. We blijken een passie te delen voor rechtvaardigheid en gender, vrede en veiligheid. Ze is dan ook enthousiast om te horen waar we in Nederland mee bezig zijn en welke ideeën we hebben voor de toekomst.

 

Het middagdeel begint met een toespraak van Casey en Mira over waar de World YWCA en de World Council die eind dit jaar zal plaatsvinden. Daarna wordt er gestemd over constitutionele wijzigen. Nederland kan dus niet stemmen. De belangrijkste verandering is dat de Algemene Ledenvergadering nu elke drie, in plaats van twee, jaar plaats zal vinden en dus de bestuurstermijn ook een jaar langer is. Daarna worden de leden voor de nominatiecommissie gekozen. De business meeting wordt echter afgesloten ben een cliffhanger. Er zijn niet genoeg kandidaat bestuursleden, dus we kunnen niet stemmen voor een nieuw bestuur. Nora geeft ons mee dat de Algemene Ledenvergadering niet eindigt voordat er een nieuw bestuur is gekozen en we dus hard op zoek moeten gaan naar kandidaten voor de volgende ochtend.

 

Na een heerlijke curry begint onze laatste avond samen. Ierland leert ons een Ierse dans, een ‘céilí dance’, wat voor een heerlijke chaos zorgt. Een aantal van ons geniet aan de zijlijn van de Scandinavische drop, Noorse chocola en Hollandse stroopwafels. Vervolgens leert Griekenland ons een Griekse dans, de Sirtaki. Waar ik me in de ochtend erg Nederlands voelde, voel ik in de avond duidelijk de Balkan in mij, bij deze dans kan ik namelijk niet stil blijven zitten. Voldaan, en licht misselijk van de enorme hoeveelheid drop die ik heb gegeten, vertrek ik naar mijn logeeradres.

 

Geschreven door Božica Simeunović

Een collega appte het nieuwsartikel van NOS door: “Nieuw-Zeelandse premier Ardern kondigt vertrek aan: ‘Geen energie meer’”. Mijn andere collega’s reageerden teleurgesteld met ‘heel jammer’ en ‘een rolmodel minder’. Natuurlijk vind ik het ook jammer, maar ik vind niet dat we een rolmodel zijn verloren.

Ardern licht haar vertrek toe. De rol van minister-president gaat gepaard met een intense werkdruk en hoge verwachtingen, die ze de afgelopen vijfenhalf jaar vol overgave heeft vervuld. In haar eigen woorden: ‘But I am not leaving because it was hard. If that was the case I probably would have departed two months into the job. I’m leaving because with such a privileged role comes responsibility’. Ardern realiseerde zich dat ze niet meer de energie heeft om alles te kunnen geven voor die verantwoordelijkheid.

Ook blikt Ardern terug op de prestaties van de afgelopen jaren. Er zijn onder andere grote verbeteringen doorgevoerd op het gebied van onderwijs en klimaat. Haar leiderschap is voor velen inspirerend, omdat het een mix is van resultaatgerichtheid, innovatie en empathie. Haar vertrek doet voor mij niet af aan haar inspirerende leiderschap, misschien bevestigt het het juist. Ze leidt duidelijk anders dan de meeste mannen, die naar mijn mening met regelmaat te lang op leiderschapsposities blijven steken. Dat Ardern bewust kiest om afscheid te nemen van deze rol, omdat ze niet meer kan geven wat deze rol vraagt, is iets waar hopelijk vele andere leiders een voorbeeld aan zullen nemen.

Kijk hier de aankondiging van Jacinda Arderns vertrek terug.