De campagne Orange The World (OTW) is weer achter de rug. Voorzitter Bo ging naar de landelijke aftrap, lid en vrijwilliger Mieneke was bij de aftrap in Utrecht en doet daar hier verslag van. Het team OTW Utrecht bestond uit vertegenwoordigsters van de VVAO, Zonta en ik namens de YWCA. Daarnaast de oprichtster van Catherine Dansparade.  

Vrijdag 24 november 

Op vrijdag 24 november hebben we flyers en bierviltjes uitgedeeld rond het stadhuis en daar op de stoep met sjablonen in oranje STOP Geweld Tegen Vrouwen gespoten. Tussen de bedrijven door gaven we passanten uitleg over de campagne.  

 

Zaterdag 25 november 

Op zaterdag 25 november deden drie organisaties hun verhaal in de grote zaal van het stadhuis:  

  1. Bestuursleden van Vidius, studentenunie, die een gedragscode voor studenten hebben opgesteld en vertrouwenspersonen en contactpersonen hebben ingesteld en getraind, doen mee aan de ‘Ben je okay campagne’ en hebben een spel ontwikkeld. Ze hebben Emancipator gevraagd een training te ontwikkelen voor studentengezelligheidsverenigingen.
  2. Presentatie van De Nieuwe Toekomst https://180.nl/interventie-de-nieuwe-toekomst/ door Stichting 180 in Rotterdam, Leiden en binnenkort in Utrecht. Ze gaan vrouwen zonder werk na huiselijk geweld weer in hun kracht zetten en aan het werk helpen; deze groep functioneert ook als lotgenotengroep. 
  3. Coördinator seksueel geweld GGD; zij zijn bezig met het maken van de documentaire Ve€rkracht, over handvatten hoe je omgaat met een verkrachting en weer veerkracht krijgt. Deze documentaire wordt waarschijnlijk op 7 maart gepresenteerd in Den Haag.

 

Alle drie mooie organisaties met mooie projecten. Daarna liep iedereen met wethouder Linda Voortman naar buiten om de bekende rode knop in te drukken en het stadhuis oranje uit te lichten, waarna de muziek losbarstte. De Catherine Dansparade begon op het bordes van het stadhuis en liep vervolgens door het centrum van Utrecht. Vluchtelingen en dit jaar ook studenten waren bij de parade betrokken en hadden liederen ingestudeerd, zo ook het lied The prayer of the mothers. 

 

Donderdag 30 november 

In Bibliotheek Neude was om half zeven de expositie ‘A room of one’s own’ ingericht. Fotograaf Rinia van Wijck maakte een installatie met verhalen over vrouwen die ervaringen hebben gehad met (grensoverschrijdend seksueel) geweld. Ter plekke kon je je eigen verhaal toevoegen, mondeling of geschreven. Aansluitend was er een dialoog over seksueel grensoverschrijdend gedrag. Opvallend was dat bij deze activiteit ook twee mannen aanwezig waren die slachtoffer waren van seksueel grensoverschrijdend gedrag. Beiden waren door twee mannen meegenomen/-gelokt. Bij een van de mannen was wat in zijn glas gedaan, waardoor hij het maar vaag geregistreerd had. Hij was meegenomen naar een huis en daar was hij door twee mannen verkracht en vervolgens op straat achtergelaten. Deze ervaring was aanleiding om naar de expositie te komen. Het gesprek ging over het hebben van een geheim en schaamte, waardoor je je in jezelf opgesloten kan voelen. En ik begreep elders van een psycholoog, dat de schaamte bij mannen nog groter is dan bij vrouwen. 

 

Zaterdag 2 december 

Ook in bibliotheek Neude was de uitzending: De Vloer op voor OTW’ te zien. De voorstelling was een week eerder gespeeld in het Gooi. Deze uitzending konden OTW-organisaties gebruiken om het gesprek aan te gaan. Wij hebben een aantal situaties bekeken en hebben deze daarna besproken volgens het systeem van Dialoogtafels. Het aantal aanwezigen was klein, maar er waren zowel ervaringsdeskundigen als vrouwen van GGZ en Veilig Thuis. De discussie was heel waardevol. 

 

Zaterdag 9 december 

In bibliotheek Neude werden ’s middags drie gratis workshops aangeboden aan meisjes en vrouwen door Project Sterker: krav maga, kickboksen en brazilian jiu jitsu. Ik heb aan krav maga meegedaan, zelfverdediging. Er waren drie mannen en vrouwen aanwezig, waarop wij mochten ‘oefenen’, van wegduwen tot een knietje. Ik vond het heel zinvol. En jammer, dat ik het enige YWCA-lid daar was. Misschien om eens als activiteit op de F.C. Donderstraat te organiseren? Het kickboksen was voor mij na 10 minuten echt te zwaar. Wat een energie ging daarvan uit. De Jiu jitsu heb ik vanwege een andere afspraak moeten missen. 

 

Zondag 10 december 

Zondag was de dag van de mensenrechten, de laatste dag van de campagne. Vanaf 12.00 uur kon iedereen in het Mary Bargerhuis binnenlopen en voor vrouwen, geselecteerd door Amnesty International, schrijven. Dat wil zeggen je kon een brief schrijven naar de regering en aandringen op het vrijlaten van iemand, een briefkaart aan de gevangen vrouw sturen als hart onder de riem en een actielijst ondertekenen. Bijna vanaf het eerste moment tot het slot om 16.00 was de tafel goed gevuld met schrijvende mensen. Er was een open sfeer en tussen het schrijven door werd even iets te drinken gehaald en gesprekken gevoerd.  

 

Daarna hebben we twee korte films vertoond. Eén over een meisje van ongeveer 17, die via internet een leuke jongen ontmoet die haar overhaalt voor de camera uit de kleren te gaan. De andere film ging over een gesprek van een vrouw die bij HR-managers komt om te praten over een collega die haar lastig heeft gevallen. Beide min of meer herkenbare situaties, waarover in kleine groepjes is gesproken en vervolgens in de hele groep. Er werd ook nagedacht op welke manier er veranderingen kunnen komen en wat je zelf kan doen. Ook studentes uit het huis waren hierbij aanwezig.  

 

Het is fijn, dat UNWomen voor veel ondersteunend materiaal zorgt. Op deze site is een beschrijving van beide films en vragen, die je als gespreksleider zou kunnen gebruiken: https://www.orangetheworld.nl/wp-content/uploads/2023/10/SelectionfilmsOtW.pdf 

Ik kijk terug op een heel waardevolle Orange The World Campagne 2023. 

Tijdens de ALV van 18 november, is Willeke Bredewold (26) benoemd tot bestuurslid fondsenwerving.

In het dagelijks leven is Willeke werkzaam als business consultant bij Valcon, waar zij organisaties bij staat met verandervraagstukken. Zij heeft een achtergrond in bestuurskunde en strategisch change management. In haar vrije tijd gaat zij graag naar musea om moderne en historische schilderkunst te bewonderen. Om rustig te worden is zij graag in, op of bij het water: varen, zwemmen of gewoon aan het strand zijn vindt ze heerlijk.

Als consultant heeft zij verschillende raden van bestuur en raden van toezicht/commissarissen bijgestaan in strategische vraagstukken als behoorlijk bestuur, het vaststellen en bijstellen van hun strategie, of bijsturen o.b.v. zakelijke ambities. Vanuit haar kennis van de zakelijke dienstensector en eerdere ervaring in het organiseren van (financiering voor) maatschappelijke evenementen, wil zij graag haar bijdrage leveren aan de YWCA. Dit doet zij graag bij de YWCA, omdat zij vanuit persoonlijke ervaring én passie voor het onderwerp haar vrije tijd wil inzetten voor de verbetering van het leven en de positie van vrouwen binnen en buiten Nederland.

In deze rol wil zij zich inzetten voor het mogelijk maken van projecten en initiatieven door middel van het aanroepen van fondsen en opstarten van zakelijke samenwerkingen. Op deze manier wil zij bijdragen aan de inspirerende doelstelling en projecten die de YWCA doet door inhoudelijke (duurzame partnerships) en financiële (aanschrijven van fondsen, subsidies en zakelijke partners) support. Daarnaast zet zij graag haar bestuurlijke en zakelijke ervaring in bij het richting geven aan de organisatie, enthousiasmeren van commissieleden en vrijwilligers en het vergroten van de bekendheid van YWCA binnen Nederland.

Je kunt contact opnemen met Willeke via fondsenwerving@ywca.nl.

En toen was het alweer de laatste dag. Ik pak mijn koffer in en word door mijn lieve host Hilde naar het YWCA Antwerpen pand gebracht. Ze wil niet dat ik moet sjouwen met mijn spullen (één handkoffertje), te lief. Bij het ontbijt is iedereen wat stiller dan normaal gesproken, we zijn moe en een beetje verdrietig dat het alweer de laatste dag is.

 

Bij het begin van de business meeting zijn we verheugd om te zien dat er inmiddels genoeg kandidaat bestuursleden zijn. Ik ben ontroerd om een vrouw op het podium te zien staan, die de avond ervoor zei dat zonder de workshop ‘Rots en Water’ ze überhaupt nooit  hadden durven overwegen zich verkiesbaar te stellen. Dit is wat mij betreft waar de YWCA voor staat, vrouwen in hun kracht zetten en vanuit die kracht kunnen ze weer een impact hebben op het leven van andere vrouwen.

 

De Algemene Ledenvergadering heeft besloten dat het nieuwe bestuur uit acht personen dient te bestaan, onder andere om de werkdruk te verdelen. Er ontstaat echter al snel een dilemma. De statuten van de European YWCA eisen dat het bestuur voor minstens 25% van vrouwen onder de 30 jaar moet bestaan en dat het bestuur dient te worden verkozen tijdens de Algemene Ledenvergadering. Dit betekent dat er minstens twee bestuursleden onder de 30 jaar moeten zijn en er is maar één kandidaat onder de 30. We krijgen twee opties voorgelegd, of er wordt gestemd voor een bestuur met maar één vrouw onder de 30 of we kiezen nu zeven bestuursleden en gaan op zoek naar een achtste lid onder de 30. Beiden zijn dus niet in lijn met de statuten. Er staat wel een artikel in de statuten die stelt dat de Algemene Ledenvergadering, als hoogste beslissingsbevoegde orgaan, in dit soort situaties anders kan beslissen. We krijgen tijd voor overleg. Omdat dit wederom een constitutionele aangelegenheid is heeft Nederland hier geen stem in, maar ik kan wel lobbyen.

 

Geïnspireerd door Joanna Toussa, een van de co-voorzitters op dat moment, loop ik langs de delegaties met een nationale stem en pleit ik voor een bestuur met 25% van de vrouwen onder de 30 jaar. Veel van de kandidaten zijn weliswaar onder de 35 jaar, maar zo maken we het onszelf makkelijk en schuift de grens steeds verder op. Als we zeggen dat een van onze prioriteiten het bevorderen van jong vrouwelijk leiderschap is dan moeten we onszelf ook dwingen om op zoek te gaan naar deze jonge vrouwen. Want ze zijn er! De lobby heeft geholpen, zeven bestuursleden worden benoemd en het nieuwe bestuur gaat de komende twee maanden op zoek naar een achtste lid.

 

Hierna deelt Joanna met ons een aantal zaken omtrent het lidmaatschap van de European YWCA van een aantal landen. Het blijkt dat onze organisatie in Belarus de deuren heeft moeten sluiten op last van de overheid, vanwege hun lobby voor vrouwenrechten. Iedereen wordt hier stil van en is erdoor geraakt. Noorwegens dient een resolutie in om vanuit de European YWCA onze solidariteit met onze zusters in Belarus te delen en ze te laten weten dat de deur altijd open voor ze zal staan. Dit soort zaken maken het belang van vrouwenbewegingen zoals de YWCA duidelijk, zeker in deze tijden. Waar we te maken hebben met conservatieve stromingen wereldwijd en een backlash op het gebied van verworven vrouwenrechten en vrijheden. De ochtend wordt afgesloten met het afscheid van het oude en een verwelkoming van het nieuwe bestuur.

 

De afgelopen dagen stemmen me hoopvol. Er is een groep (jonge) vrouwen die zich wil inzetten voor het versterken van de European YWCA en meer internationale samenwerking. De breedte van onze beweging is ook de kracht van deze. Samen zijn we een ‘force’ waar men niet omheen kan. Na de lunch neem ik afscheid van iedereen en wissel ik nog wat laatste gegevens uit. Het avontuur met de YWCA familie sluit ik af met een andere familie, namelijk mijn nicht en haar gezin die in de buurt wonen.

 

Ik heb een schriftje en hoofd vol (nieuwe) ideeën mee teruggenomen, dus wordt vervolgd!

Geschreven door Božica Simeunović

REPOST @unwomennl: Op 25 november begint weer de jaarlijkse Orange the World campagne van de Verenigde Naties tegen geweld tegen vrouwen, die duurt tot 10 december. Ieder jaar is er een andere stad in Nederland die de aftrap op de Internationale Dag tegen Geweld tegen Vrouwen verzorgt, en dit jaar is dat onze hoofdstad Amsterdam.

“Alle vrouwen en meisjes moeten in vrijheid hun eigen keuzes kunnen maken; over waar ze heen gaan, wat ze doen, wie ze liefhebben, met wie ze vrijen, zónder angst voor geweld” zegt @burgemeesterfemkehalsema. “Als burgemeester krijg ik zoveel schrijnende zaken te horen. Er moet veel meer gebeuren om geweld tegen vrouwen en meisjes te stoppen.”

@olcay , Nationaal Ambassadeur voor de Orange the World campagne, kijkt uit naar de aftrap in Amsterdam dit jaar. “We willen dit jaar meer mensen bereiken dan ooit, en vooral ook vrouwen én mannen betrekken die tot nu toe het idee hadden dat geweld tegen vrouwen hen niet aangaat. Het gaat iederéén aan. Hoe meer mensen we kunnen bereiken, hoe meer kans we hebben om geweld te stoppen”.

Het thema dit jaar is ‘Veilig, overal en altijd’. De campagne is gericht op bewustwording over het feit dat geweld tegen vrouwen en meisjes op allerlei plekken in de samenleving voorkomt; zoals op het werk, bij de sportclub, in het uitgaansleven, bij festivals, in het onderwijs, bij studentenverenigingen en achter de voordeur. En dat iedereen iets kan doen om dit geweld te voorkomen of te stoppen.

“Iedereen kan medestander zijn in de strijd tegen geweld tegen vrouwen” aldus @marije_cornelissen, directeur van UN Women Nederland. “Je kunt bijvoorbeeld als actief omstander helpen geweld of intimidatie te voorkomen, je kunt anderen aanspreken op grensoverschrijdend gedrag en helpen om het taboe te doorbreken door te praten over geweld tegen vrouwen”.

De Orange the World campagne wordt in Nederland gecoördineerd door UN Women Nederland, in samenwerking met YWCA Nederland, @soroptimistnl, @zonta_nederland, @inner_wheel_nl @vvao_landelijk en Veilig Thuis. #OTW #ywca

YWCA Nederland wordt dit jaar 101 jaar oud en dat is een bijzondere gebeurtenis.

YWCA houdt zich bezig met de emancipatie van vrouwen en meisjes al vanaf 1855 en met het bestrijden van gender ongelijkheid. In Nederland bestaat YWCA sinds 101 jaar en nog steeds zijn we actief en zetten we ons in om de positie van vrouwen en meisjes te verbeteren.

Doorlopende ontwikkeling

Dat het nog steeds van belang is om je hier mee bezig te houden is jammer, want je zou verwachten dat 101 jaar toch wel zoden aan de dijk had gezet. Dat is zeker het geval, maar wel zijn er nog niet. Zoals Agnes Jongerius aangeeft is het loonverschil nog steeds een dikke 14% tussen mannen en vrouwen, en Nederland doet het ook niet al te best met vrouwen in leidinggevende posities.

De overheid doet veel te weinig om de verschillen en de ruimte voor vrouwen om een eigen stijl en eigen richting vrij te kunnen kiezen mogelijk te maken. De overheid schafte zelfs de emancipatieraad af, want dat was toch niet meer nodig, alsof alle uitdagingen als sneeuw voor de zon gesmolten zijn er geen belemmeringen meer zijn.

Golden Girl Award

Hoe komt het dat als er een vacature is iedereen geschikte mannelijke kandidaten weet te noemen maar diep na moet denken voor er een vrouwelijk kandidaat te binnen schiet? Hardnekkig patronen die nog steeds worden herbevestigd. Daarom zetten we met onze Golden Girl Award op 27 november tijdens onze viering, weer vrouwen van bijzonder kaliber in de spotlight zoals Marije Cornelissen, Jessica Ruitenberg, Brenda Stoter Boscolo en Ytem Engelaar. Nog nooit van gehoord, ga je schamen, of beter ga je verdiepen in deze prachtige dames!