(geschreven op zaterdagochtend)

Het is zaterdag. De eerste dag is voorbij. We kijken allemaal minder onderzoekend naar elkaar. De delegaties zijn er inmiddels achter dat wij geen strijdbijlen in onze binnenzakken verstoppen, waarmee we ongegeneerd koppen afhakken. “O ja… Ze hebben wel een punt”, “O ja, ze houden zich gewoon wél aan de statuten.” De dag begon met smartelijke blikken, maar ’s avonds voelden we ons een stuk meer verbonden met elkaar. Een glimlach doet wonderen.

Wat we vandaag (her)ontdekten is de diversiteit binnen Europa. Een Tsjechische YWCA met veertig leden, 99% daarvan boven de zestig jaar, smachtend naar jong bloed. En met geldproblemen: overleven is de hoogste prioriteit. Of een Scandinavische YWCA met duizenden leden en met meer dan honderd afdelingen binnen de landsgrenzen. Samengevoegd met de YMCA, met een gemengd bestuur. YWCA Griekenland houdt zich fulltime bezig met de grote stroom vluchtelingen, YWCA Groot Brittannië baalt van de Brexit en het toenemen van racisme. Ook in Oekraïne kunnen vrouwen een veilige plek goed gebruiken, YWCA Wit-Rusland verdiept zich in VNVR 1325 en zo heeft iedere delegatie z’n eigen focuspunt.

In de zaal zijn de verschillen ook te zien. YWCA Finland zit zij aan zij sokken te breien. YWCA Zwitserland heeft een man meegenomen die urenlang stoïcijns naar z’n laptop staart. YWCA Armenië (sinds gisteren lid van de Europese YWCA –net als YWCA Schotland) kijkt de kat uit de boom en de dames van YWCA Ierland fluisteren ondertussen elkaars oren vol (net als wij trouwens, onder het mom van ‘intern overleg’). Een bont gezelschap dus: van roodharig tot hazelnootbruine of diepzwarte lokken, van blauwe ogen en bruine ogen, tot grijs, groen, antraciet… Jong, oud, leeftijdloos. Alle tinten van het kleurenspectrum zijn aanwezig.

Niet alleen wat uiterlijk betreft. De verschillende YWCA-delegaties kunnen het niet altijd met elkaar eens zijn (en dat is natuurlijk maar goed ook). YWCA Zwitserland diende een resolutie in om ook mannelijke leden van hun bestuur mee te kunnen laten stemmen tijdens de ERM. YWCA Griekenland (en YWCA Nederland!) zien daar geen heil in. Als we naar de vandaag geaccordeerde constitutie kijken, zien we de volgende doelstelling staan: “the purpose of the European YWCA is to develop the leadership and collective power of women and girls to achieve women’s rights, a world free of discrimination and a sustainable environment for all people.” De boodschap lijkt ons duidelijk. Bovendien is de YMCA al gemixt en is er helaas ook anno 2016 een ‘safe space’ nodig voor vrouwen om te (kunnen) praten. We werken wel graag samen met mannen: de krachten bundelen, goede ideeën uitwerken. Stemrecht voor mannen binnen de ERM (gericht op vrouwen en georganiseerd door vrouwen) vinden we te ver gaan. In elk geval is de resolutie door een meerderheid weggestemd. Fioe!

Deze resolutie zorgde voor een emotionele discussie, maar we hebben onze tijd ook gestoken in het netwerken met andere YWCA-delegaties. Met al die kleurrijke, verschillende vrouwen. En daar worden we gelukkig van. We houden wel van kleur.

Marlijn de Jager